„Dolina Popradu” prowadzi szeroką akcję badawczą, szkoleniową i popularyzatorską folkloru. Realizuje projekty z udziałem środków UE (Akademia folkloru czarnych górali) i MkiDN (Wesoło Nowina cas jom powspominać) Budżetu Obywatelskiego oraz inne mające na celu rozszerzenie palety strojów górali nadpopradzkich (gurmany, gorsety, czepce, lniane stroje robocze) odtwarzane na podstawie wzorów. Wspólnie ze Stowarzyszeniem Górali Nadpopradzkich wydaje liczne wydawnictwa o charakterze regionalnym. Dzięki środkom z Budżetu Obywatelskiego prowadzono serię wykładów i warsztatów z dużym ładunkiem wiedzy etnograficznej teoretycznej i praktycznej. Dzięki działaniom zespołu i Stowarzyszenia dawność i nadpopradzki folklor jest obecny również mediach społecznościowych. Z dużym zaangażowaniem członków zespołu zostały zrealizowane filmy o czterech porach roku u górali nadpopradzkich przed laty w serii Nadpopradzki kalendarz dawności – Wiosna, Lato, Jesień , Zima – dostępne na stronie Stowarzyszenia i na YouTube. W ramach tego samego projektu Nadpopradzki kalendarz źródłem aktywności przygotowano internetowy kalendarz dzienny na 2022 i publikacje książkową na rok 2023 zawierające informacje historyczne i etnograficzne z regionu.

Regionalny Zespół Dolina Popradu przez 59 lat ocala dziedzictwo niezwykłej grupy górali nadpopradzkich. Mimo, że obejmuje ona niewielki obszar i jest otoczona bardzo wpływowymi grupami góralskimi i lachowskimi potrafiła zachować swoją odrębność. Zespół badawczy robił kwerendę w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, Skansenie w Nowym Sączu, w Bibliotece Jagiellońskiej i innych bibliotekach (także za pomocą technik internetowych) i może się poszczycić odnalezieniem kilkuset pieśni śpiewanych na Nadpopradziu w początkach XX wieku a następnie ich wydaniem w dwóch śpiewnikach „Źródła pieśni” i „Popradowa nuta”. Nadpopradzkie śpiewy można usłyszeć na kilku płytach m. in. „Tam koło Piwnicny miastecka”, ”Póde na góry”, „Popradzkom dolinom” oraz „Wesoło Nowina Panna rodzi Syna”, „Przy łony górze” (pastorałki) oraz archiwalne nagrania pozyskane z ISPAN-u na płycie „Barwy nadpopradzkiej nuty”.
Członkowie zespołu brali też udział w nagraniu unikatowego płytowego słownika gwary górali nadpopradzkich „Matusine słówecka”. Pokłosiem oprawy uroczystości kanonizacji św. Kingi w Starym Sączu w 1999 roku przez Papieża Jana Pawła II jest płyta „Życzymy, życzymy” z utworami wykonywanymi przez zespoły biorące udział w tej niezapomnianej uroczystości.



Ciekawe wywiady z osobami pamiętającymi jeszcze czasy przed II wojną przynoszą wartościowe materiały na temat obyczajowości i wierzeń tej grupy górali. Pokazywanie nadpopradzkiego folkloru cieszy się dużym zainteresowaniem, liczebność zespołu jest bardzo różna od ok. 20 do 70 osób (obecnie ok. 50) w wieku od 15 do 70 lat. Rekord długości występów w zespole wynosi ponad 40 lat. „Dolina Popradu” to także grupa zaprzyjaźnionych ze sobą ludzi na dobre i na złe , potrafią się razem radować na imprezach, weselach i in. Oraz razem smucić m. in. odprowadzając na miejsce wiecznego spoczynku byłych członków czy pomagając sobie w trudnych sytuacjach życiowych. To także kilkanaście małżeństw skojarzonych w zespole. Dla niektórych regionalizm stał się hobby, stylem życia, sposobem odkrywania już nieistniejącego a przecież pięknego i godnego świata. Trudno teraz zliczyć wszystkich występujących przez pół wieku w zespole ale licząc również tych przez chwilę zainteresowanych folklorem może to być ok. 700 osób. Doliczając ich rodziny, znajomych żyjących folklorem tworzy się armia ludzi pracujących na rzecz Małej Ojczyzny.
Wieloletnia działalność zespołu „Dolina Popradu” pobudza działania społeczne w kierunku kultywowania tradycji naszych przodków przez mieszkańców regionu. Dzięki dużemu zaangażowaniu kolejnych pokoleń piwniczańskich regionalistów związanych z RZ ”Dolina Popradu” dążenie do zachowania ukształtowanych w procesie historycznym odrębności regionalnych (kultury, gwary, folkloru, tradycji) przestało być ruchem